سوزن خشک یا درای نیدلینگ (dry needling)

استفاده از سوزن خشک یا درای نیدلینگ باعث کاهش درد و همچنین افزایش گردش خون می‌شود. درای نیدلینگ (dry needling) برای آسیب‌های ورزشی و بیماری‌هایی مانند فیبرومیالژیا نیز کاربرد دارد.

در این مقاله اطلاعات سودمندی در مورد سوزن خشک و همچنین تفاوت آن با طب سوزنی بیان می‌شود.

سوزن خشک یا درای نیدلینگ (dry needling) چیست؟

سوزن خشک یا درای نیدلینگ یک روش درمانی مدرن است که برای تسکین دردهای عضلانی طراحی شده است و محبوبیت آن در حال افزایش است. در این نوع درمان، درمانگر چندین سوزن بسیار نازک را وارد پوست شما می‌کند.

سوزن‌ها باریک، ظریف، کوتاه و از جنس استیل ضد زنگ هستند و هیچ دارویی را به بدن تزریق نمی‌کنند. به همین دلیل است که از اصطلاح “خشک” استفاده می‌شود. درمانگران سوزن‌ها را در نقاط ماشه‌ای (trigger point) در عضله و یا بافت دارای درد و اختلال قرار می‌دهند.

درای نیدلینگ نیز گاهی تحریک داخل عضله‌ای (intramuscular stimulation) نامیده می‌شود. نقاط هدف، نواحی عضلانی گره خورده یا سفتی هستند که دردناک شده باشند و زندگی شخص را تحت تاثیر قرار دهند. این سوزن‌ها به آزادسازی گره و تسکین درد یا اسپاسم (گرفتگی) عضلات کمک می‌کند.

سوزن‌ها برای مدت کوتاهی در پوست شما باقی می‌مانند. مدت زمان قرار گرفتن سوزن در بافت بستگی به نظر درمانگر دارد.

انواع تکنیک‌ها در سوزن خشک

انواع تکنیک‌هادر سوزن خشک یا درای نیدلینگ عبارتند از:

1. تکنیک‌های داخلی – خارجی
2. تکنیک non-trigger point

تکنیک‌های داخلی – خارجی

برای برخی از روش‌های اعمال سوزن خشک از تکنیک هایی به نام پیستون زدن یا منیپولیت کردن (manipulation) استفاده می‌کنند. این روش به حرکت دادن سوزن به سمت داخل و خارج متکی است.

به عبارت دیگر، سوزن‌ها برای مدت طولانی در بدن قرار نمی‌گیرند. سوزن‌ها نقاط ماشه‌ای (trigger point) را سوراخ می‌کنند و سپس برداشته می‌شوند.

تکنیک non-trigger point

برخی از تکنیک‌های سوزن خشک، حجم وسیع‌تری از مشکلات از جمله مشکلاتی که سیستم عصبی مرکزی در آن دخیل هستند را درمان می‌کنند. این روش درمان با تکنیک non-trigger point متفاوت است.

در این روش ممکن است درمانگر به جای این که سوزن را مستقیما روی نقطه درد قرار دهد، سوزن را در نواحی اطراف نقطه درد وارد کند. اساس این روش بر این ایده است که می‌گوید درد در نتیجه درگیری یک عصب یا اختلالات عضلانی وسیعتری است و فقط در ناحیه اصلی درد متمرکز نیست.

این تکنیک توسط چه کسانی انجام می‌شود؟

درای نیدلینگ (dry needling) یا سوزن خشک اغلب توسط فیزیوتراپیست‌ها یا پزشکان طب ورزشی انجام می‌شود. درمانگرانی که از روش سوزن خشک استفاده می‌کنند، نیاز به گذراندن دوره آموزشی این تکنیک دارند.

پس اگر این تکنیک درمانی را انتخاب می‌کنید، کسی را ببینید که دارای تحصیلات درمانی بوده و آموزش‌های لازم را گذرانده باشد، مانند یک فیزیوتراپیست یا پزشک متخصص طب ورزشی.

درای نیدلینگ چه فوایدی دارد؟

درای نیدلینگ باعث تسکین دردهای عضلانی و سفتی عضلات، افزایش گردش خون در بافت می‌شود. علاوه بر این، کاهش نقاط ماشه‌ای (trigger points) انعطاف پذیری آن ناحیه را بهبود می‌بخشد و دامنه حرکتی را افزایش می‌دهد.

به همین دلیل این روش اغلب برای درمان آسیب‌های ورزشی، درد عضلانی و حتی درد فیبرومیالژیا استفاده می‌شود. این روش همچنین برای کاهش چسبندگی‌ها در بافت دارای اسکار (scar) و کاهش کشش این بافت می‌شود. زیرا چسبندگی‌های این بافت اسکار باعث کشیده شدن بافتهای اطراف و در طولانی مدت آسیب در عضلات و دیگر بافت‌های نرم می‌شود.

آیا سوزن خشک عوارض جانبی یا خطری دارد؟

عوارض جانبی خفیف با سوزن خشک بسیار شایع است، اما عوارض جانبی جدی نادر است. شایعترین عوارض جانبی در اطراف محل سوزن خوردن عبارتند از:

1. کبودی
2. خون ریزی خفیف
3. درد موقت و کوفتگی در عضلات

موارد منع استفاده از سوزن خشک

مواردی منع استفاده از روش درمانی سوزن خشک عبارتند از:

1. صرع یا تشنج
2. بافت‌های مشکوک یا کانسر
3. عفونت در بافت مورد نظر
4. بارداری
5. دردهای حاد
6. کودکان کم سنی که نمی‌توانند همکاری لازم را داشته باشند
7. بعد از جراحی‌ها در سرطان سینه، اندام فوقانی سمتی که سینه تخلیه شده است
8. آسیب‌های عصبی
9. بیمارانی که فوبیای سوزن دارند
10. بیماران با مشکلات استرسی و روانی که قادر به همکاری نباشند

تحقیقات درباره سوزن خشک چه می‌گویند؟

به علت مدرن بودن این روش تحقیقات انجام شده در مورد استفاده از سوزن خشک محدود است. بیشتر تحقیقات موجود در مورد نیدلینگ از تسکین دردهای خفیف تا متوسط پشتیبانی می‌کند. در برخی از مطالعات، سوزن خشک نسبت به درمان دارونما تسکین بیشتری داد.

با این حال، یک مطالعه نشان داد که سوزن خشک برای تسکین درد عضلانی موثرتر از کشش نیست، اما مکمل حرکات کششی است. علاوه بر این، یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ نشان داد که تزریق‌های پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)، بیشتر از آسیب‌های سوزن خشک‌، آسیب های روتاتور کاف را تسکین می‌دهد.

آیا درای نیدلینگ همان طب سوزنی است؟

باید بگوییم خیر، اگر فقط درای نیدلینگ و طب سوزنی را با یک عکس مقایسه کنید، ممکن است در شناسایی آنها دچار اشتباه شوید. هم در طب سوزنی و در سوزن خشک از سوزن های نازک و استیل ضد زنگ استفاده می‌شود.

برای هر دو روش، سوزن به پوست وارد می‌شود و هر دو درد را درمان می‌کنند. اما این‌ها تنها شباهت‌های این دو روش هستند.

ویژگی‌های منحصر بفرد طب سوزنی و درای نیدلینگ چیست؟

ویژگی های منحصر به فرد به افتراق این دو تکنیک کمک می کند.

طب سوزنی برای هزاران سال به عنوان یک روش درمانی جایگزین مورد استفاده قرار گرفته است و تحقیقات مهمی در مورد اثربخشی آن وجود دارد. اما Dry needling تنها در چند دهه گذشته به ثبت رسیده است و تحقیقات انجام شده روی آن کمتر است.

طب سوزنی برای تسکین درد، ناراحتی یا مشکلات با باز کردن جریان انرژی یا “چی” در فرد طراحی شده است ولی dry needling برای تحریک نقاط ماشه‌ای (trigger point)، یا عضلات سفت شده و دارای اسپاسم طراحی شده است.

تکنیک اعمال سوزن در طب سوزنی عموما سطحی‌تر است اما در نیدلینگ خشک سوزن بافت عمیق‌تری را در بر می‌گیرد.

در طب سوزنی محل قرار گیری سوزن نقاط قراردادی و تعریف شده خاصی هستند که برای درمان یک مشکل خاص پروتکل خاصی را در بر می‌گیرد، اما در درای نیدلینگ (dry needling) نقطه ورود سوزن بستگی به جای نقاط ماشه‌ای (trigger point) یا گرفتگی عضلانی دارد و محل ثابتی ندارد و درمانگر محل سوزن را مشخص می‌کند.

در طب سوزنی، سوزن در نقطه قرار می‌گیرد و می‌ماند اما در درای نیدلینگ سوزن در بافت مورد نظر حرکت داده می‌شود تا انقباضات غیر ارادی که عضله انجام می‌دهد (twitch) دیده شود.

دانستن تفاوت‌های طب سوزنی با سوزن خشک و راهنمایی‌های تراپیست می‌تواند به شما کمک کند تا تصمیم بگیرید که کدام نوع روش درمانی مناسب شماست.