فیزیوتراپی و درمان دررفتگی مکرر شانه

دررفتگی مکرر شانه از جمله مواردی است که اگر جهت درمان آن اقدام نکنید می‌تواند مشکلات بیشتری برای شما در آینده ایجاد کند. در ادامه به درمان دررفتگی مکرر شانه با فیزیوتراپی می‌پردازیم و ویژگی‌های یک برنامه درمانی عالی را بیان می‌کنیم. اگر به فیزیوتراپی و درمان شانه نیاز دارید، با ما تماس بگیرید تا شما را به صورت کامل راهنمایی کنیم.

درمان دررفتگی مکرر شانه با فیزیوتراپی

دررفتگی حاد و مکرر شانه به طور معمول در ابتدا با توانبخشی غیر جراحی با راهنمایی فیزیوتراپ شما درمان می‌شود. در صورت عدم موفقیت درمان مبتنی بر ورزش، ممکن است جراحی تثبیت در نظر گرفته شود.

ویژگی‌های یک برنامه فیزیوتراپی عالی چیست؟

یک برنامه فیزیوتراپی عالی برای درمان دررفتگی مکرر شانه عوامل زیر را در طراحی خود در نظر می گیرد:

1. آیا بیمار تحت عمل جراحی قرار گرفته؟ و اگر چنین است، کدام عمل جراحی و چه زمانی انجام شد؟
2. چه مدت زمان از دررفتگی شانه گذشته است؟
3. سطح تحرک عمومی بافت نرم بیمار چقدر است؟
4. بیمار چه آسیب‌های ثانویه‌ای را تحمل کرده است؟
5. بیمار به چه فعالیت‌ها یا ورزش‌هایی برمی‌گردد؟
6. اهداف خاص بیمار برای درمان چیست؟

یک برنامه فیزیوتراپی برای دررفتگی شانه در فازهای مختلف رخ می‌دهد. توجه به این نکته مهم است که محدودیت‌های فعالیت و جدول زمانی درمانی وجود دارد که باید رعایت شود تا از بی‌ثباتی طولانی مدت شانه جلوگیری شود. راهنمایی توسط یک فیزیوتراپیست مجرب به شما اطمینان می‌دهد که این محدودیت‌ها اعمال می‌شود.

مرحله اول: بررسی تمامیت عصبی عروقی

تمامیت عصبی عروقی را بررسی کنید. فوری‌ترین مسئله برای شانه‌ای که اخیراً از جای خود خارج شده است، اطمینان از عدم آسیب دیدن اعصاب یا خون‌رسانی است. اگر شانه شما به طور طبیعی جابجا نشده است، مهم است که سریعاً برای انجام عکس‌برداری با اشعه ایکس سریع به بیمارستان مراجعه کنید تا شکستگی‌ها از بین برود. سپس توسط پزشکان اورژانس شانه خود را به حالت طبیعی کاهش می‌دهد.

مرحله دوم: تسکین درد و محافظت در برابر تورم و به حداقل رساندن آسیب

تسکین درد، محافظت در برابر تورم و آسیب را به حداقل رساندن از مواردی است که در این مرحله اهمیت دارد.

مدیریت درد شما، درد همراه با حرکت شانه در روزهای اولیه است. بین دو تا شش هفته باید از کشش بیش از حد بافتهای آسیب دیده جلوگیری شود. برای حمایت و بی‌حرکتی شانه، معمولاً یک اسلینگ شانه برای شما تجویز می شود.

التهاب خود را از طریق یخ درمانی مدیریت کرده و استراحت کنید تا ساختارهای ملتهب از بین برود.

فیزیوتراپیست شما از مجموعه‌ای از ابزارهای درمانی برای کاهش درد و التهاب شما استفاده خواهد کرد. این موارد ممکن است شامل یخ، الکتروتراپی، طب سوزنی، تکنیک‌های مختلف، ماساژ بافت نرم و استفاده موقت از اسلینگ برای بارگیری رباط‌های شانه آسیب دیده باشد.

مرحله سوم: حفظ و بازیابی کنترل و قدرت عضلات

حفظ قدرت عضلات روتاتور کاف شانه و تثبیت کننده‌های کتف (تیغه شانه) مهم است. محققان به اهمیت عضلات روتاتور کاف شما در تثبیت پویای مفصل شانه پی‌برده‌اند.

همچنین ضروری است که به ثبات تیغه شانه خود بپردازید زیرا کتف شما سکویی پایدار است که بازوی شما را به دیواره قفسه سینه متصل می‌کند. این یک پایه مهم است که اگر به درستی کار نکند، به تیغه شانه شما اجازه می‌دهد تا به موقعیتی بلغزد که می‌تواند شما را مستعد دررفتگی شانه در آینده کند.

فیزیوتراپیست شما الگوی جذب عضله را ارزیابی کرده و بهترین تمرینات را متناسب با نیازهای شما تجویز می‌کند.

فیزیوتراپیست برنامه تقویت روتاتور کاف و برنامه تثبیت کننده کتف را برای کنترل عضلات شانه شما طراحی می‌کند.

مرحله چهارم: بازیابی ROM و وضعیت طبیعی با تسکین درد و التهاب و بهبود رباط ها

فیزیوتراپیست توجه شما را به بازیابی دامنه حرکتی مفصلی، طول عضله، تحرک بافت عصبی و تنش عضلانی در حالت استراحت معطوف می‌کند.

بازیابی حرکت کامل شانه در مرحله اولیه برای جلوگیری از کشش بیش از حد رباط های شانه و کپسول در اولویت نیست. درمان ممکن است شامل تکنیک‌های تحرک و تراز مفصل، ماساژ، کشش عضلات و تمرینات عصبی، به علاوه طب سوزنی، درمان نقطه ماشه یا سوزن خشک در فیزیوتراپی باشد.

فیزیوتراپیست شما در تکنیک‌هایی که برای شما بهتر کار می‌کنند و از مستعد شدن شما برای دررفتگی در آینده جلوگیری می‌کند، متخصص است.

فاز پنجم: بازیابی عملکرد کامل

در طی این مرحله از توانبخشی شما، تمرکز بر روی بازگشت شما به فعالیتهای مورد نظر شماست. هر کسی خواسته‌های متفاوتی را بر دوش خود دارد که مشخص می‌کند شما به چه اهداف درمانی خاصی نیاز دارید.

برای برخی صرفاً حمل و نقل است. دیگران ممکن است بخواهند با سرعت زیاد توپ، سرویس یا کاسه را پرتاب یا زمین بزنند یا به یک فعالیت پر زحمت بازگردند. فیزیوتراپیست توانبخشی شانه را برای کمک به شما در دستیابی به اهداف عملکردی خود تنظیم می کند.

مرحله ششم: جلوگیری از دررفتگی مکرر شانه

دررفتگی شانه و افتادگی شانه تمایل به بازگشت در شانه‌های ضعیف ترمیم شده دارد. علاوه بر کنترل عضلات، فیزیوتراپیست شما بیومکانیک شانه را ارزیابی کرده و شروع به اصلاح نقص می‌کند.

برای رفع هرگونه نقص بیومکانیکی در اندام فوقانی شما ممکن است به راحتی ارائه تمرینات روتاتور کاف یا برخی از تمرینات کتف یا ایستادن باشد. فیزیوتراپیست شما را راهنمایی می کند.

تنظیم دقیق ثبات شانه شما می‌تواند با استفاده از تمرینات خاصیت خاص، انقباض همزمان، سرعت و چابکی با هدف نهایی، بازگشت ایمن به فعالیت‌های ورزشی یا تفریحی قبلی، بیشتر شود!

چه مواردی باعث عود شانه درجا زده می‌شود؟

بعد از اولین بار که شانه خود را از جای خود خارج کرده یا زیر آب می‌کنید، عود بیماری به خصوص در بیماران جوان بسیار محتمل است. میزان عود در بیماران زیر ۲۵ سال حدود ۸۰٪ است. با افزایش سن میزان عود کاهش می‌یابد.

به دلیل بالا بودن میزان عود، هدف از هر درمانی کاهش احتمال دررفتگی مکرر است. حداقل درمان برای دررفتگی بار اول باید بی‌حرکتی در یک زنجیر به مدت ۲ تا ۳ هفته باشد تا از احتمال غیرقابل استفاده در کاهش میزان عود استفاده شود.

از سرگیری فعالیت‌های ورزشی می‌تواند به صورت فردی انجام شود، اما ۶ تا ۸ هفته پس از آسیب حداقل است و برای جلوگیری از جابجایی مجدد، سه ماه احتمالاً امن‌تر است. با وجود درمان بی‌حرکتی، محدوده عود هنوز نسبتاً زیاد است.

اگر شانه شما بعد از دررفتگی بی حرکت نباشد، با فعالیت بدون محدودیت در سه هفته اول، احتمال جابجایی مجدد بسیار زیاد است. هنگامی که شانه شما برای بار دوم از جای خود خارج می‌شود، تقریباً همیشه با حرکت دادن بازو در موقعیت‌های خاص و اغلب با ضربه کم و کمتر در هر موقعیت، دوباره حرکت می‌کند. بهترین فرصت شما برای جلوگیری از دررفتگی مجدد این است که شانه خود را در یک زنجیر بی‌حرکت کنید و یک برنامه ورزشی تجویز شده توسط فیزیوتراپیست مخصوص شانه خود را انجام دهید.