بی اختیاری ادرار در بیماری ام اس

بی اختیاری ادرار در بیماری ام اس یکی از شایع‌ترین مشکلات می‌باشد. اکثر افراد مبتلا به ام اس، در سیر بیماری خود، بی اختیاری ادراری را تجربه می‌کنند. درمان بی اختیاری ادرار با استفاده از بیوفیدبک، فیزیوتراپی، تزریق بوتاکس، تمرین های تقویتی و دارو امکان پذیر است.

بی اختیاری ادرار چیست؟

بی اختیاری ادرار از دست دادن کنترل مثانه است. دو نوع رایج بی‌اختیاری ادرار که زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بی‌اختیاری استرسی و بی‌اختیاری فوری هستند که مثانه بیش فعال نیز نامیده می‌شود. بی‌اختیاری در زنان دو برابر مردان است.

بی اختیاری ادرار می‌تواند ناشی از ضعیف شدن عضلات مثانه، آسیب به لگن، بزرگ شدن پروستات، یائسگی یا برخی بیماری ها مانند ام اس یا سرطان مثانه باشد. برخی داروها یا بیماری‌های عصبی نیز می‌توانند باعث بی اختیاری ادرار شوند. بی اختیاری ادرار را می‌توان درمان کرد.

بی اختیاری ادرار در بیماری ام اس

بی اختیاری ادرار در بیماری ام اس یکی از شایع‌ترین مشکلات افراد مبتلا می‌باشد. بیماری ام اس یک بیماری خود ایمنی است که در اغلب موارد، به علت از بین رفتن میلین‌ سلول‌های عصبی در ناحیه نخاع و مغز بروز پیدا می‌کند. سن شروع بیماری ام اس در اغلب موارد در دهه سوم و چهارم است که زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.

ام اس (MS) تا حدود زیادی نواحی نخاع گردنی و تا حد متوسطی نخاع کمری و خاجی را درگیر می‌کند و با توجه به عصب‌گیری مثانه و اسفنکتر ادراری از نخاع کمری و خارجی، کنترل ادرار کردن توسط پل مغزی و قشر مغز طبیعتا در طی بروز این بیماری، دچار آسیب‌هایی می‌شود که این آسیب‌ها منجر به بروز اختلال مثانه عصبی می‌شود.

چرا بیماری‌ ام اس باعث بی‌اختیاری ادرار می‌شود؟

بیماری ام اس (MS)، سبب از بین رفتن میلین می‌شود که این موضوع می‌تواند ایجاد بافت‌های اسکار یا ضایعات پوستی را در بدن به همراه داشته باشد. این ضایعات این امکان را دارند تا هر قسمتی از مسیر انتقال از مغز و روده را دچار آسیب و یا تخریب کنند. در نتیجه این فرایند، مثانه به طور کامل تخلیه نمی‌شود و یا فرد به خوبی نمی‌تواند ادرار را در مثانه خود نگه دارد. نمونه‌هایی از علائمی که ممکن است افراد مبتلا به ام اس در ارتباط با مثانه خود داشته باشند، عبارتند از:

• مشکل در نگه داشتن ادرار
• مشکل در شروع جریان ادرار
• احساس می‌کنید که مثانه به طور کامل خالی نمی‌شود
• اجبار به دستشویی رفتن مکرر در شب
• نیاز به ادرار کردن مکرر

بسیاری از افراد مبتلا به ام اس مثانه بیش فعال را تجربه می‌کنند. ام اس همچنین می‌تواند اعصابی را که به عضلات مسئول تخلیه روده شما منتقل می‌شوند، تحت تاثیر قرار دهد. نتایج می‌تواند یبوست، بی اختیاری یا ترکیبی باشد.

انواع بی اختیاری ادرار در ام اس

انواع بی اختیاری ادرار در ام اس می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

• بی اختیاری استرسی: این اختلال به علت بروز مواردی همانند؛ سرفه و خندیدن رخ می‌دهد.
• بی اختیاری اضطراری: بیمار ناگهان تمایل شدیدی به ادرار کردن دارد که بلافاصله پس از بروز این حس، ممکن است نشت ادرار رخ دهد.
• بی اختیاری سرریز: بیمار دچار عدم توانایی در تخلیه کامل مثانه خود می‌شود که می‌تواند نشت ادرار را برای فرد در پی داشته باشد.
• بی اختیاری کامل: هنگامی که مثانه به هیچ عنوان قادر به ذخیره ادرار نباشد، بی اختیاری کامل رخ می‌دهد.
• بی اختیاری عملکردی: به علت مشکل حرکتی که فرد مبتلا به ام اس دارد، ممکن است فرد به موقع به سرویس بهداشتی نرسد که در این زمان بی اختیاری عملکردی رخ می‌دهد.
• بی اختیاری مختلط: به ترکیبی از انواع بی اختیاری‌ها گفته می‌شود.

عوارض بی اختیاری ادرار در بیماران ام اس

بی اختیاری ادرار و عدم درمان آن می‌تواند دارای عوارضی باشد که برخی از عوارض شامل:

• عفونت مجاری ادراری
• تاثیر بر روی زندگی فردی و اجتماعی
• مشکلات پوستی ( بروز راش و عفونت‌های پوستی)

درمان بی اختیاری ادرار در ام اس

درمان بی اختیاری ادرار در ام اس شامل:

• داروها: تعدادی از داروها هستند که فرد با مصرف آن می‌تواند تا حد زیادی از مشکلات ادراری خود را کاهش دهد. آن دسته از داروهایی که در این اختلال استفاده می‌شوند، آنتی کولرژنیک می‌گویند.
• فیزیوتراپی بی اختیاری ادرار: در فیزیوتراپی با بررسی منشاء اصلی بیماری، به روند درمان و بهبود مشکلات فرد مبتلا به انواع بی اختیاری کمک می‌کند.
• اینتر استیم: در این روش درمانی، پزشک جراح با استفاده از وسیله‌ای که در زیر پوست بیمار قرار می‌دهد، عصب‌های ساکرال را تحریک می‌کند. هدف از انجام این کار، کاهش علائم بیش‌فعالی مثانه، بی‌اختیاری روده و احتباس ادرار است.
• تزریق بوتاکس: از دیگر روش‌های درمانی جهت بهبود اختلال بی اختیاری ادرار در بیماران ام اس می‌توان به تزریق بوتاکس اشاره نمود. بوتاکس، از سمی به نام بوتولینیوم تهیه شده است که این سم وظیفه فلجی عضلاتی که سبب بیش‌فعالی مثانه شده‌اند را بر عهده دارد.
• کاتتراسیون متناوب: در این روش درمانی، لوله کوچک و باریکی در مثانه قرار داده می‌شود که با استفاده از این لوله به راحتی می‌توان مثانه را تخلیه کرد. این روش درمانی سبب کاهش نشت ادرار در طول روز می‌شود.
• بیوفیدبک: بیوفیدبک در درمان بی اختیاری ادرار به شما کمک می‌کند تا کنترل کردن، تقویت و نیرو بخشی ماهیچه‌های لگن را که در کنترل مثانه نقش مهمی بر عهده دارند را یاد بگیرید.
• ایجاد عادات سالم: یکی از تاثیرگذارترین روش‌ها جهت دفع راحت ادرار، نوشیدن مقدار کافی مایعات است. سعی کنید به طور معمول، روزانه حداقل هشت لیوان آب بنوشید. همچنین بیماران مبتلا به این اختلال بایستی به اندازه کافی فیبر مصرف نمایند تا حجم مدفوع و ادرارشان زیاد شود.